۱۳۹۱ آبان ۱۵, دوشنبه

نماينده كميسارياي عالي پناهندگان در كافه خبر: چندان اتفاق خوبي نيست كه كشوري پذيراي دومين جمعيت بزرگ پناهنده باشد

1391/8/6 شنبهنماينده كميسارياي عالي پناهندگان در كافه خبر: چندان اتفاق خوبي نيست كه كشوري پذيراي دومين جمعيت بزرگ پناهنده باشدبرنارد دويل، زماني كه مهمان كافه خبر شد، در سخنان مبسوطي، اعلام كرد از اينكه در ايران است، خوشحال و هيجان زده شده، چون براي كاري ماموريت پيدا كرده كه مستقيما با نجات جان انسانها سر و كار دارد
به گزارش اداره كل امور اتباع و مهاجرين خارجي به نقل از خبر آنلاين دويل  تاييد كرد سياست كشورهاي غربي درباره ايران حتي كمكهاي بين المللي را نيز تحت تاثير قرارداده و مانع از رسيدن درست و حسابي اين كمكها به پناهندگان در ايران مي شود.
اين ديپلمات كهنه كار كه 20 سال از عمر خود را در نهادهاي وابسته به سازمان ملل گذرانده، درباره بيمه درماني پناهندگان در ايران نيز اظهار كرد طرحي را شروع كرده كه تاكنون در هيچ كشوري سابقه نداشته و براي اولين بار در جهان است كه كليد مي خورد. به گفته دويل، كميسارياي عالي پناهندگان در سازمان ملل براي اين طرح، 32 ميليون دلار هزينه در نظر گرفته، ولي اين هزينه، تنها بخش اندكي از هزينه هاي دولت ايران در اين بخش را شامل مي شود. مشروح گفتگو با اين مقام بين المللي به شرح ذيل است:
در بحث پناهندگان هميشه به نكته اي اشاره مي شود كه باورش براي مردم سخت است ،اين كه ايران دومين كشور پناهنده پذير در دنياست ؟
اين واقعيت دارد مه در سي سال گذشته بسياري ار افغان ها از ايران رفته اند اما از اين واقعيت هم نمي توان گذشت كه ايران پذيراي دومين جمعيت بزرگ پناهنده در دنياست البته اين امار رادولت در اختيار ما قرار مي دهد اما ما شك و شبهي نداريم كه اين آمار درست هستند .با اين وجود درست است كه در خيلي از مسائل خوب است كه كشوري رتبه اول و دوم باشد اما در مورد اين مسئله اينقدر مثبت نيست كه فكر كنيم اتفاق خوبي است كه كشوري پذيراي دومين جمعيت بزرگ پناهنده باشد.البته نبايد فراموش كنيم كه ايران خدمات بسيار خوبي به اين پناهندگان داده است كه بايد ديده شود و بايد جامعه بين المللي از آن تقدير كند .ايران در طول 30 سال گذشته پذيراي حدود 5 ميليون پناهنده افغان بوده است كه البته در حال حاضر به 850 هزار نفر كاهش يافته است.
 كمكهاي بين المللي چگونه در اختيار پناهندگان ساكن ايران قرار مي گيرد؟
بيشترين كمك را در ناحيه آموزش و بهداشت مي كنيم. به عنوان مثال سال گذشته براي اولين بار با كمك دولت، طرح بيمه درماني را براي پناهندگان آغاز كرده ايم. اين يك كار بسيار جديدي است كه هيچ كشور ديگري در اين باره طرح را انجام نداده است. آن مقداري كه ما در اختيار دولت قرار مي دهيم در مقياس چيزي كه دولت هزينه مي كند بسيار كم است. به عنوان مثال امسال كل بودجه اي كه براي اين كار هزينه مي كنيم در سال 2012 ، به ميزان 32 ميليون دلار خواهد بود. ولي مي دانيم كه هزينه دولت در اين زمينه متقبل مي شود چندين برابر اين رقم است.
ولي يكي از نقشهاي عمده ما اين است كه كشورهاي ديگر جامعه بين الملل را تشويق مي كنيم كه اهداي بيشتري در اين زمينه بكنند.
بعضي مواقع نسبت به نگاه مردم به پناهندگان انتقاد هاي وجود دارد شما رفتار مردم ايران در ارتباط با پناهندگان را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
من خيلي خوشوقت هستم وقتي به مناطق مختلف ايران سفر مي كنم براي همين نگاه دست اول دارم از اينكه نه تنها دولت اينجا در تهران چه مي كند، بلكه مردم عادي چه منشي در مقابل پناهندگان دارند. همه مردم در همه استانها بالاخره به يك صورتي كمك به پناهندگان، خصوصا پناهندگان افغان كرده اند.
ايرانيها تمام منابع تحصيلي، مدرسه ها و بيمارستانها خود را در اختيار پناهندگان قرار دادند و و با آنها سر كلاس نشستند و از شرايط تحصيل برابر استفاده كردند.
پس اين خيلي مهم است به خاطر اينكه نه تنها در دولت به پناهندگان كمك شده، بلكه مردم عادي نيز امكانات خود را با پناهندگان تقسيم كردند. اين چيزي است كه بايد ملت ايران به خاطرش تقدير شوند.
چون يكي از مهمترين مسايل اين است كه بتوانند پناهندگان به آموزش و تحصيل دسترسي داشته باشند. اينكه توانستند در مدرسه اي كه خود ايرانيها درس بخوانند، نشان مي دهد مدارس ايران، از استانداردهاي بالايي برخوردار بوده اند.
فكر مي كنم دو دليل مهم است كه ايران چرا در مقابل تعهدات خود در مقابل پناهندگاذن عمل كرده است. دليل اول درباره سنتها و دين و اخلاقيات و فرهنگ كشور ايران است و ايران جزء كشورهايي است كه كنوانسيون 1951 پناهندگان را امضا كرده است. ولي همينطوري كه قبلا هم اشاره كردم ايران جزء كشورهايي است كه كمك كرده در نگارش اين كنوانسيون.
اين دو دليل است كه چرا اينقدر خوب به تعهدات خود به پناهندگاني كه از كشورهاي همسايه مي آيند، عمل كرده، نقش عمده كميساريا اين است كه بيشترين كمك را به دولت ايران برساند كه براي تعهداتش خودش عمل كند.   تا جايي كه به خاطر دارم ژاپن بيشترين كمك ها را به پناهندگان ايران انجام مي داد ؛تحريم ها مشكلي براي كمك رساني به پناهندگان ايجاد نكرده ؟
اين درست است كه براي ما نيز مانند همه سازمانهايي كه از طريق سيستم بانكي كار مي كنند مشكلات زيادي به دليل تحريمها وجود آمده است. خصوصا درباره انتقال كمكهايي كه دريافت مي كرديم. ولي چون ما در زمينه بشردوستانه كار مي كنيم اين تحريمها مستقيما شامل حال ما نمي شوند. ولي بانكهايي كه ما از آنها براي انتقال وجوه استفاده مي كنيم ، تحريمها شامل حال آنها نيز شده است. براي همين انتقال اين وجوه از دفتر اصلي از ژنو به ايران، خيلي مشكل و مسئله برانگيز شده است. حتي اگر مستقيما هم شامل حال ما نشده باشد، تاثيرش را روي ما گذاشته است. ساده ترين تاثيرش اين است كه اگر مي خواستند بودجه اي را به حساب ما بريزند، به بانك مي رفتند و ما روز بعدش اين پول را در تهران داشتيم. ولي در حال حاضر با توجه به تحريمهاي موجود، شايد چندين هفته پول بكشد كه اين انتقال صورت بگيرد. ولي تاثيري روي مقدارش نمي گذارد، فقط موضوع اداري اين انتقال را خيلي پيچيده كرده است.
و البته اين تاسف برانگيز است چرا كه كار ما بشر دوستانه است و در حقيقت كارهاي بشر دوستانه نبايد وابسته به سياست باشد .البته خيلي از كشور ها قادر هستند كه اين تفاوت را قائل باشند . يكي از مسايل مهم بنيادين سازمان ملل، همكاري و كمك كردن در بين ملتهاست. نقش عمده ما اين است كه ازهمكاري بين ايران و ديگر ملتها حمايت كنيم.
 طرح آمايش افغانها در ايران را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
در حقيقت اين شامل كار ما نمي شود و ولي از اخباري كه از دولت مي گيريم فكر مي كنيم اين يك كار توسعه اي مثبت است. هم از جهت افغانها بسيار مثبت است و هم از جهت دولت. به خاطر اينكه هيچ كشوري نبايد يك جمعيت بسيار بزرگي از پناهندگان داشته باشد كه در حقيقت غير قانوني هستند و توسط دولت شناخته شده نيست كه به ميزان هستند. كاري كه انجام مي شود، باعث شده دولت شناخت خوبي براي افرادي كه به صورت غيرقانوني اقامت دارند، به دست بياورد و اطلاعات بيشتري درباره تعداد و ارقام آنها داشته باشد.
از لحاظ افغانها نيز بسيار مثبت است چون براي اولين بار توانسته اند در چهارچوب قانوني، به امكانات كشوري دسترسي پيدا كنند. به عنوان مثال اجازه داده شده آنها به صورت قانوني كار، داشته باشند. در نتيجه وقتي كه بخواهند كارهاي خود را انجام دهند، زمينه قانوني وجود دارد. دولت ما را در جريان امور مربوط به همه كساني كه پناهنده هستند و كارت آمايش دارند قرار مي دهد. در ارتباط با گروه ديگري كه پناهنده محسوب نمي شوند، دولت ايران و افغانستان در حال همكاري هستند و اين حوزه اي نيست كه دولت ايران و كميساريا بتوانند آن را پوشش دهند.
از طرفي اين صحت دارد كه برخي از استانهاي كشور ايران، مناطق ممنوعه براي پناهندگان اعلام شده و اين باعث مي شود كه در برخي از استانهايي كه پناهندگان اقامت داشته اند مجبور هستند به مكانهاي ديگر منتقل شوند. البته اين دولت است كه تعيين مي كند پناهندگان در كجا اقامت داشته باشند و به ملاحظات خاص خودش اين تصميمات را مي گيرد. ولي براي ما مهم اين است كه اين به صورت درست انجام شود و پناهندگان وقت و زمان براي اين داشته باشند كه از استاني به استان ديگر بروند. براي اين كه مي توانيد تصور كنيد مشكل است براي كسي كه مدت طولاني در يك جايي اقامت داشته به صورت ناگهاني محل اقامت خود را تغيير دهد. مردم به زمان كافي احتياج دارند براي اينكه بتوانند كارهاي خود را براي انتقال خود و خانواده شان ترتيب دهند.--...................................................
خب با تشکر از دولت جمهوری اسلامی ایران که سالها از ما مواظبت کرده اند که جمعیتمان زیاد نشود و سالها با حمایتهای کنایه ای ما را پشتیبانی کرده اند. البته با احتساب دلاری 3000تومنی حتما مبلغ کمک سازمان ملل سه برابر عادی شده است. و این مقدار دلار هم برای ورود به ایران کمک شایانی است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر